Bir örnek vereyim;
Yetişkin bir insan, çocuğuna, iyilik yapması karşılığında ona hediyeler alacağını söyler. Örneğin “oyuncağını arkadaşına verirsen, sana ileride çok daha güzel bir oyuncak alırım” dediğini düşünün. Eğer, bu iddiayı yazan ateistin mantığıyla bakacak olursak, bu yetişkin insan için “pazarlık yapıyor” deriz. Ancak normal bir mantıkla bakacak olursak, “çocuğunu iyiliğe, ödüllerle teşvik ediyor” deriz.
Şimdi örnek bir ayete bakalım;
Tevbe 111- Allah, inananların canlarını ve mallarını, cennet karşılığında satın aldı.
Üstte verdiğim örneği düşünerek bakın bu ayetlere;
Bir pazarlık mı? Yoksa Allah'ın iyiliğe teşvik ettiğini mi görüyorsunuz? Allah, inananları canlarını cennet karşılığında satın almış - ki, Allah yolunda canını harcamak sadece savaşmak değildir. Her bir gayret, canını Allah yolunda harcamak demektir. Savaşı ise, kendini savunmak ve mazlumları korumaktır (bakara 190, Nisa 75)- ve mallarını da cennet karşılığında satın almıştır. -ki, Allah yolunda yapılan harcama, fakir, yoksul, yetim gibi insanlara yapılıyor- burada bir pazarlık değil, aksine bir teşvik görünüyor. Sanki Allah, iyilik uğruna malını ve canını ortaya koyan kişileri tacir, kendisini bir müşteriye benzetiyor.
Bakara 245 “Kim Allah’a güzel bir ödünç verirse, Allah ona kat kat fazlasını verir. Daraltan da Allah’tır, genişleten de. Zaten O’nun huzuruna çıkarılacaksınız”
Üstteki açıklamaya binaen; bu Ayette Allah, fakir insanlara harcama yapmayı kendisine bir ödünç vermeye benzetiyor. Burada bir pazarlık değil, teşvik görülüyor
Yetişkin bir insan, çocuğuna, iyilik yapması karşılığında ona hediyeler alacağını söyler. Örneğin “oyuncağını arkadaşına verirsen, sana ileride çok daha güzel bir oyuncak alırım” dediğini düşünün. Eğer, bu iddiayı yazan ateistin mantığıyla bakacak olursak, bu yetişkin insan için “pazarlık yapıyor” deriz. Ancak normal bir mantıkla bakacak olursak, “çocuğunu iyiliğe, ödüllerle teşvik ediyor” deriz.
Şimdi örnek bir ayete bakalım;
Tevbe 111- Allah, inananların canlarını ve mallarını, cennet karşılığında satın aldı.
Üstte verdiğim örneği düşünerek bakın bu ayetlere;
Bir pazarlık mı? Yoksa Allah'ın iyiliğe teşvik ettiğini mi görüyorsunuz? Allah, inananları canlarını cennet karşılığında satın almış - ki, Allah yolunda canını harcamak sadece savaşmak değildir. Her bir gayret, canını Allah yolunda harcamak demektir. Savaşı ise, kendini savunmak ve mazlumları korumaktır (bakara 190, Nisa 75)- ve mallarını da cennet karşılığında satın almıştır. -ki, Allah yolunda yapılan harcama, fakir, yoksul, yetim gibi insanlara yapılıyor- burada bir pazarlık değil, aksine bir teşvik görünüyor. Sanki Allah, iyilik uğruna malını ve canını ortaya koyan kişileri tacir, kendisini bir müşteriye benzetiyor.
Bakara 245 “Kim Allah’a güzel bir ödünç verirse, Allah ona kat kat fazlasını verir. Daraltan da Allah’tır, genişleten de. Zaten O’nun huzuruna çıkarılacaksınız”
Üstteki açıklamaya binaen; bu Ayette Allah, fakir insanlara harcama yapmayı kendisine bir ödünç vermeye benzetiyor. Burada bir pazarlık değil, teşvik görülüyor
Yorumlar
Yorum Gönder