Enbiya 30. Ayette
“gökler ve yer birbiri ile bitişik iken ayırdık” denir. Buradaki “gökler ve yer” ifadesi, bir “bütün evren” manasında kullanılır. Örneğin şu ayetlere bakalım;
24/35 "Allah 'göklerin ve yerin' nûrudur.."
2/116 "... göklerde ve yerde ne varsa hepsi onundur.."
7/54 "... Gökleri ve yeri altı evrede yaratan... "
(örnekler çoğaltılabilir)
Bu deyimin kullanıldığı ayetlere baktığımızda "gökler ve yer" deyiminin "bütün evren" manasında olduğunu görebiliriz.
Bu durumda ayetin "bütün evren birbiri ile bitişik iken ayırdık" manasında olduğunu görebiliriz.
Evrenin tekillikten gelmesi/ big bang olayında da, bütün evren madde birbiri ile bitişik iken, birbirinden ayrılıyor.
“gökler ve yer birbiri ile bitişik iken ayırdık” denir. Buradaki “gökler ve yer” ifadesi, bir “bütün evren” manasında kullanılır. Örneğin şu ayetlere bakalım;
24/35 "Allah 'göklerin ve yerin' nûrudur.."
2/116 "... göklerde ve yerde ne varsa hepsi onundur.."
7/54 "... Gökleri ve yeri altı evrede yaratan... "
(örnekler çoğaltılabilir)
Bu deyimin kullanıldığı ayetlere baktığımızda "gökler ve yer" deyiminin "bütün evren" manasında olduğunu görebiliriz.
Bu durumda ayetin "bütün evren birbiri ile bitişik iken ayırdık" manasında olduğunu görebiliriz.
Evrenin tekillikten gelmesi/ big bang olayında da, bütün evren madde birbiri ile bitişik iken, birbirinden ayrılıyor.
Yorumlar
Yorum Gönder