Ayetlere değinmeden önce, kısaca şuna değinelim;
➡ Ayetteki “summe” kelimesine “sonra” manası verilir, ancak kur'an “ba'de” kelimesiyle “sonra” manasını verir. “Summe” kelimesi daha çok “aynı zamanda” mânâsına gelir. Örnekleri vereyim;
Enam 11 "yeryüzünde gezin summe yalanlayan kimselerin akıbeti nasıl olmuş? Bakın"
Mesela bu ayette "önce dolaşın, ondan sonra görün" manasında Değil, "dolaşın bu esnada/aynı zamanda görün" manasındadır. Burada summe (ثم) "aynı zamanda" mânâsına gelmiştir.
Hud 3 "istiğfar edin, summe Efendinize tevbe edin"
Halbuki istiğfar ve tevbe ayrı şeyler değil, istiğfar, hatadan dolayı af istemek; Tevbe ise hatadan dönüş demektir. Tevbe etmeden istiğfar edilmez. İkisi bir arada yapılır.
Alimran 59 "Allah onu topraktan yarattı, summe 'ol' dedi, oluştu"
Halbuki ol demesi ile oluşum meydana geliyor. Yani topraktan yaratmasından önce "ol" demiştir. Bu emir, topraktan yaratma esnasında devam eder.
➡ Ayetlerde geçen “sema” kelimesi gezegen yerine kullanılmaktadır. Sema kelimesi, yerden yukarıda olan her şey için kullanılır. Yağmura, buluta bile yerden yukarıda olması sebebiyle “sema (gök)” denilmiştir. (müfredat: سما) “Gök anlamına gelen "sema" kelimesi müzekker ve müennes olarak gelir ve şekillerinde çoğulları yapılır. el-Accac der ki:"Onu rüzgarlar ve gökler (yani: yağmurlar) sarar"
Üst tarafta bulunup da seni gölgelendiren her şeye "sema" denilir. O bakımdan (Arapçada) evin tavanına "sema" denilmiştir. Aynı şekilde "sema" yağmur anlamında da kullanılır; çünkü yağmur semadan (yukarıdan) gelir. Hassan b. Sabit der ki:
"Hashâs oğullarının bazı toprakları var ki kurudur
Oraları topraklar ve sema gizleyip örter."
Bir başka şair de şöyle demişir:
"Sema (yağmur) bir kavmin arzına yağdı mı İsterse onlar kızsınlar biz orada otlatırız."
Çamur ve ota da "sema" ismi verilir. Mesela: "Sizin yanınıza gelene kadar semayı çiğneyip durduk" denirken kastettikleri otları ve çamurları çiğneyip durdukları şekildedir. Yine yüksekte kaldığı için atın sırtına da "sema" ismi verilir. Şair der ki:
"Atlas gibi kırmızı semasına gelince Hep ıslaktır. Arzı ise kuru mu kuru.."
Üstte kalan şeye "sema", aşağıda kalan şeye de "arz" denildiği önceden de açıklanmıştır (kurtubi, bakara 19. Ayet)
Şimdi bu bilgiler ışığında “sema” kelimesi ile ne kasıt edildiğine bakalım;
Fussilet 9. Ayette yerin iki günde(evrede¹) yaratıldığı, 10. Ayette dört günde(evrede) gıdaların takdir edildiği ve yerde sabitler oluştuğu anlatılır.
11. Ayette ise, bu olaylar olurken summe/aynı zamanda DUMAN (gaz) HALİNDE OLAN semaya planını uyguladığı², yazar. Devamında yani, 12'de, yedi sema olarak tamamladığı³ yazmaktadır.
¹: “gün =yevm(يوم)”kelimesi eski sözlüklerde "dönem, çağ, evre" anlamında kullanılır. Bunu kur'an ayetleri ile de anlayabiliriz ;
Kur'an'ın pek çok ayetinde "kıyamet GÜNÜ (يوم القيامة)" ifadesi geçer (örnek :2/85)
Bu ayetlerde "gün" kelimesinin "dönem, zaman, evre" manasında olduğunu anlıyoruz. Çünkü kıyametin 24 saatlik bir zaman diliminden oluşmadığını biliyoruz.
Ayrıca bir diğer delil de Kur'an'a göre zaman görecelidir.
Bunu şu ayetlerden anlayabiliriz ;
Mearic 4 "süresi 50.000 yıl olan 1 günde ona yükselir"
Hac 47 "Allah katında 1 gün sizin saydığınız 1000 yıl gibidir”
²: ayette (استوا) kelimesi kullanılır ve bu kelimenin manası budur. (müfredat: سوا)
³: ayetteki (قضا) kelimesi, hüküm etmek/tamamlamak mânâsına gelir. (müfredat)
Sema, bu ayetlerde gezegenler manasındadır. Bilimsel açıdan uyumlu olup olmadığını kontrol edelim;
Gezegenler, merkezde oluşan Güneş’in çevresinde artakalan gaz ve tozdan meydana geldi. Bu toz ve gaz bulutu, başlangıçta Güneş’in çevresinde dönen, bir disk biçimini aldı.İlkel Güneş Sistemi’nde, toz parçaları bir araya gelerek “kondrül” denen küçük göktaşlarını oluşturdular. Kondrüller birbirleriyle ve çevrelerindeki toz parçalarıyla birleşerek “kondrit” denen göktaşlarını oluşturdu. Günümüzdeki göktaşlarının büyük bölümü de kondritlerdir. Kondritler birleşerek son aşamada “gezegencik” denen ilkel gezegenlere dönüştüler. Gezegencikler oluştuğunda artık ortada fazla gaz ve toz kalmamıştı. (kaynak: gezegenler gen.tr: gezegenlerin oluşumu)
Gezegenler gazdan (dumandan) oluşmaktadır. Tabi bu oluşum hemen bir anda olup bitmiş bir şey değildir. Dünya oluşum esnasında iken, diğer gezegenler de oluşum aşamasında idi. Fussilet 9-12 ayetlerinde anlatıldığı üzere, dünyada gıdalar oluşurken ve yaratılış devam ederken aynı esnada gezegenler dumandan oluşuyordu, yedi sema olarak oluşumu tamamlandı.
Ayetin atmosferden bahsettiğini düşünelim. Yine bilimle tamamen uyum içinde. Atmosferin oluşumu hakkında bilgi almak gerekiyor;
Dünyanın ikinci ve daha yoğun atmosferi dünyanın iç
kısımlarındaki erimiş kayalardan volkanik aktiviteler
yoluyla yüzeye çıkan gazlar tarafından oluşturulmuştur.
Volkanların o zamanlarda çıkardığı gazların bileşimi ile
bugünkü bileşiminin aynı olduğu varsayılmaktadır. Bu
gazlar %80 su buharı (H2O), %10 karbondioksit (CO2)ve yüzde bir kaç azottur (N).
Aradan geçen milyonlarca yıl içerisinde, dünyanın
sıcak iç kısmından dışarıya doğru fışkıran gazlar, bulut
oluşumuna izin verecek kadar zengin bir su buharı
içeriğinin oluşmasını sağladı. Binlerce yıl yeryüzüne
düşen yağmurlar akarsuları, gölleri ve okyanusları
oluşturdu. Bu periyot boyunca önemli miktarda CO2
okyanuslarda çözündü. CO2’nin diğer önemli bir kısmı
da karbonatlı tortul kayaçlar (kireçtaşı, CaCO3)
içerisine hapsedildi. Su buharının önemli bir kısmının
yoğunlaşması ve CO2’nin azalması sonucu atmosfer
azot bakımından daha zengin bir hale geldi.
(...)
Günümüz atmosferinde azottan sonra en bol
bulunan oksijenin (O2) bugünkü düzeyine ulaşması
oldukça yavaş gelişen bir sürecin sonunda
gerçekleşmiştir. Bu süreçte su buharı güneşten
gelen yüksek enerjili ışınlar tarafından hidrojen ve
oksijene ayrılmıştır (fotodissosiyasyon). Bunlardan
oksijen dünya atmosferinde kalırken, daha hafif bir
gaz olan hidrojen uzaya kaçmıştır ( H’nin günümüz
atmosferindeki hacimsel oranı % 0.0006 kadardır).
(Dr melik kara, yerküre ve atmosferin oluşumu,)
Üstteki gibi Pek çok kaynakta da atmosferin buhar, duman, gaz halinde olduğu ve dünyanın oluşumu esnasında oluştuğunu belirtiyor.
➡ Ayetteki “summe” kelimesine “sonra” manası verilir, ancak kur'an “ba'de” kelimesiyle “sonra” manasını verir. “Summe” kelimesi daha çok “aynı zamanda” mânâsına gelir. Örnekleri vereyim;
Enam 11 "yeryüzünde gezin summe yalanlayan kimselerin akıbeti nasıl olmuş? Bakın"
Mesela bu ayette "önce dolaşın, ondan sonra görün" manasında Değil, "dolaşın bu esnada/aynı zamanda görün" manasındadır. Burada summe (ثم) "aynı zamanda" mânâsına gelmiştir.
Hud 3 "istiğfar edin, summe Efendinize tevbe edin"
Halbuki istiğfar ve tevbe ayrı şeyler değil, istiğfar, hatadan dolayı af istemek; Tevbe ise hatadan dönüş demektir. Tevbe etmeden istiğfar edilmez. İkisi bir arada yapılır.
Alimran 59 "Allah onu topraktan yarattı, summe 'ol' dedi, oluştu"
Halbuki ol demesi ile oluşum meydana geliyor. Yani topraktan yaratmasından önce "ol" demiştir. Bu emir, topraktan yaratma esnasında devam eder.
➡ Ayetlerde geçen “sema” kelimesi gezegen yerine kullanılmaktadır. Sema kelimesi, yerden yukarıda olan her şey için kullanılır. Yağmura, buluta bile yerden yukarıda olması sebebiyle “sema (gök)” denilmiştir. (müfredat: سما) “Gök anlamına gelen "sema" kelimesi müzekker ve müennes olarak gelir ve şekillerinde çoğulları yapılır. el-Accac der ki:"Onu rüzgarlar ve gökler (yani: yağmurlar) sarar"
Üst tarafta bulunup da seni gölgelendiren her şeye "sema" denilir. O bakımdan (Arapçada) evin tavanına "sema" denilmiştir. Aynı şekilde "sema" yağmur anlamında da kullanılır; çünkü yağmur semadan (yukarıdan) gelir. Hassan b. Sabit der ki:
"Hashâs oğullarının bazı toprakları var ki kurudur
Oraları topraklar ve sema gizleyip örter."
Bir başka şair de şöyle demişir:
"Sema (yağmur) bir kavmin arzına yağdı mı İsterse onlar kızsınlar biz orada otlatırız."
Çamur ve ota da "sema" ismi verilir. Mesela: "Sizin yanınıza gelene kadar semayı çiğneyip durduk" denirken kastettikleri otları ve çamurları çiğneyip durdukları şekildedir. Yine yüksekte kaldığı için atın sırtına da "sema" ismi verilir. Şair der ki:
"Atlas gibi kırmızı semasına gelince Hep ıslaktır. Arzı ise kuru mu kuru.."
Üstte kalan şeye "sema", aşağıda kalan şeye de "arz" denildiği önceden de açıklanmıştır (kurtubi, bakara 19. Ayet)
Şimdi bu bilgiler ışığında “sema” kelimesi ile ne kasıt edildiğine bakalım;
Fussilet 9. Ayette yerin iki günde(evrede¹) yaratıldığı, 10. Ayette dört günde(evrede) gıdaların takdir edildiği ve yerde sabitler oluştuğu anlatılır.
11. Ayette ise, bu olaylar olurken summe/aynı zamanda DUMAN (gaz) HALİNDE OLAN semaya planını uyguladığı², yazar. Devamında yani, 12'de, yedi sema olarak tamamladığı³ yazmaktadır.
¹: “gün =yevm(يوم)”kelimesi eski sözlüklerde "dönem, çağ, evre" anlamında kullanılır. Bunu kur'an ayetleri ile de anlayabiliriz ;
Kur'an'ın pek çok ayetinde "kıyamet GÜNÜ (يوم القيامة)" ifadesi geçer (örnek :2/85)
Bu ayetlerde "gün" kelimesinin "dönem, zaman, evre" manasında olduğunu anlıyoruz. Çünkü kıyametin 24 saatlik bir zaman diliminden oluşmadığını biliyoruz.
Ayrıca bir diğer delil de Kur'an'a göre zaman görecelidir.
Bunu şu ayetlerden anlayabiliriz ;
Mearic 4 "süresi 50.000 yıl olan 1 günde ona yükselir"
Hac 47 "Allah katında 1 gün sizin saydığınız 1000 yıl gibidir”
²: ayette (استوا) kelimesi kullanılır ve bu kelimenin manası budur. (müfredat: سوا)
³: ayetteki (قضا) kelimesi, hüküm etmek/tamamlamak mânâsına gelir. (müfredat)
Sema, bu ayetlerde gezegenler manasındadır. Bilimsel açıdan uyumlu olup olmadığını kontrol edelim;
Gezegenler, merkezde oluşan Güneş’in çevresinde artakalan gaz ve tozdan meydana geldi. Bu toz ve gaz bulutu, başlangıçta Güneş’in çevresinde dönen, bir disk biçimini aldı.İlkel Güneş Sistemi’nde, toz parçaları bir araya gelerek “kondrül” denen küçük göktaşlarını oluşturdular. Kondrüller birbirleriyle ve çevrelerindeki toz parçalarıyla birleşerek “kondrit” denen göktaşlarını oluşturdu. Günümüzdeki göktaşlarının büyük bölümü de kondritlerdir. Kondritler birleşerek son aşamada “gezegencik” denen ilkel gezegenlere dönüştüler. Gezegencikler oluştuğunda artık ortada fazla gaz ve toz kalmamıştı. (kaynak: gezegenler gen.tr: gezegenlerin oluşumu)
Gezegenler gazdan (dumandan) oluşmaktadır. Tabi bu oluşum hemen bir anda olup bitmiş bir şey değildir. Dünya oluşum esnasında iken, diğer gezegenler de oluşum aşamasında idi. Fussilet 9-12 ayetlerinde anlatıldığı üzere, dünyada gıdalar oluşurken ve yaratılış devam ederken aynı esnada gezegenler dumandan oluşuyordu, yedi sema olarak oluşumu tamamlandı.
Ayetin atmosferden bahsettiğini düşünelim. Yine bilimle tamamen uyum içinde. Atmosferin oluşumu hakkında bilgi almak gerekiyor;
Dünyanın ikinci ve daha yoğun atmosferi dünyanın iç
kısımlarındaki erimiş kayalardan volkanik aktiviteler
yoluyla yüzeye çıkan gazlar tarafından oluşturulmuştur.
Volkanların o zamanlarda çıkardığı gazların bileşimi ile
bugünkü bileşiminin aynı olduğu varsayılmaktadır. Bu
gazlar %80 su buharı (H2O), %10 karbondioksit (CO2)ve yüzde bir kaç azottur (N).
Aradan geçen milyonlarca yıl içerisinde, dünyanın
sıcak iç kısmından dışarıya doğru fışkıran gazlar, bulut
oluşumuna izin verecek kadar zengin bir su buharı
içeriğinin oluşmasını sağladı. Binlerce yıl yeryüzüne
düşen yağmurlar akarsuları, gölleri ve okyanusları
oluşturdu. Bu periyot boyunca önemli miktarda CO2
okyanuslarda çözündü. CO2’nin diğer önemli bir kısmı
da karbonatlı tortul kayaçlar (kireçtaşı, CaCO3)
içerisine hapsedildi. Su buharının önemli bir kısmının
yoğunlaşması ve CO2’nin azalması sonucu atmosfer
azot bakımından daha zengin bir hale geldi.
(...)
Günümüz atmosferinde azottan sonra en bol
bulunan oksijenin (O2) bugünkü düzeyine ulaşması
oldukça yavaş gelişen bir sürecin sonunda
gerçekleşmiştir. Bu süreçte su buharı güneşten
gelen yüksek enerjili ışınlar tarafından hidrojen ve
oksijene ayrılmıştır (fotodissosiyasyon). Bunlardan
oksijen dünya atmosferinde kalırken, daha hafif bir
gaz olan hidrojen uzaya kaçmıştır ( H’nin günümüz
atmosferindeki hacimsel oranı % 0.0006 kadardır).
(Dr melik kara, yerküre ve atmosferin oluşumu,)
Üstteki gibi Pek çok kaynakta da atmosferin buhar, duman, gaz halinde olduğu ve dünyanın oluşumu esnasında oluştuğunu belirtiyor.
Yorumlar
Yorum Gönder